درود بــــر پادشاهـــــم کـــوروش بــــزرگ
درود بــــر پادشاهـــــم کـــوروش بــــزرگ
تصاویر دیدنی از ایران ما: تخت جمشید
تخت جمشید، پر بازدیدکننده‌ترین بنای ایران
نام محلی پایتخت داریوش بزرگ است؛ که از لحاظ وسعت، عظمت و شکوه، مهمترین مجموعه باستانی هخامنشی در ایران است.
این مجموعه بی‌نظیر در دامنه کوه رحمت (کوه مهر)، در مقابل جلگه مرودشت و 55 کیلومتری شمال شرقی شیراز قرار دارد. یونانیان و به تبع آنها اروپاییان، گاهی آن را «پرسه پلیس»، «پرسَپُلیس» یا «پرسپولیس» (persepolis) می‌خوانند.
اما نام تاریخی آن که در کتیبه‌های کاخها ثبت شده، پارسَه (parsa) به معنای شهر مردمان پارسی است.
آثار تاریخی به جای مانده در آن، از باشکوه‌ترین مجموعه‌های تاریخ ایران و جهان است. این بنا در زمان داریوش اول از پادشاهان هخامنشی در سال 518 قبل از میلاد به قصد ایجاد پایتختی آیینی در جلگه مرودشت، بر دامنه کوه مقدس رحمت (کوه مهر) بنیان نهاده شد و ساخت آن جمعا حدود 120 سال به طول انجامید.
مجموعه تخت جمشید به وسعتی حدود 135000 متر مربع و تماما از سنگ ساخته شده است.
در میان سنگها از هیچ گونه ملاتی استفاده نشده اما در بعضی نقاط، سنگها را با بست‌های آهنی به نام دم چلچله‌ای به هم اتصال داده‌اند و از چفت‌هایی سربی استفاده کرده‌اند.
مجموعه تخت جمشید شامل هفت کاخ (تالار)، نقوش برجسته، پلکان‌ها، ستون‌ها، و دو آرامگاه سنگی است.
جمعا بیش از سه هزار نقش برجسته در ساختمان‌ها و مقبره‌های تخت جمشید وجود دارد که به طرز خارق العاده‌ای هماهنگ است.
در قسمت بالای تخت جمشید، در دامنه کوه رحمت، دو آرامگاه وجود دارد که آرامگاه اردشیر دوم و اردشیر سوم است.
تخت جمشید حدود دویست سال محل سکونت شاهان هخامنشی بوده تا اینکه در 330 پ.م. اسکندر مقدونی (که ایرانیان او را گجسته، بنفرین، پلید و دیو خو نامیده‌اند) آن را سوزاند.
تاریخ نگاران در مورد علت این آتش‌سوزی اتفاق رای ندارند. عده‌ای آن را ناشی از یک حادثه غیر عمدی می‌دانند، عده‌ای دلیلش را آتش زدن آن به دست اسکندر دیو خو به تلافی ویرانی شهر آتن (و معبد آرتیمیس در آن) به دست خشایارشا می‌دانند.
البته نظرات دیگری نیز در این مطرح است؛ برای مثال برخی بر این باورند که نابودی تخت جمشید به دست اسکندر مقدونی روی نداده و حتی بر این باورند که پای اسکندر مقدونی هیچگاه به این منطقه نرسیده است.
از آنچه امروز از تخت جمشید بر جای مانده، تنها می‌توان تصویر مبهمی از شکوه و عظمت کاخها در ذهن مجسم کرد.
با این همه می‌توان به مدد یک نقشه تاریخی که جزئیات معماری ساختمان کاخها در آن آمده باشد و اندکی بهره‌گیری از قوه تخیل، به اهمیت و بزرگی این کاخها پی برد.
نکته‌ای که سخت غیر قابل باور می‌نماید، این واقعیت است که بخش‌‌هایی از این مجموعه عظیم و ارزشمند، هزاران سال زیر خاک مدفون بوده تا اینکه در حدود 70 سال قبل کشف شد.
آثاری از حکاکی کاوشگران فرانسوی بر یکی از دیوارهای تخت جمشید در قرن 19 میلادی
نوشته شده در دوشنبه 88/2/14ساعت
9:3 صبح توسط سامــــــان نظرات ( ) |
